Jean Arthur i Ginger Rogers były rozważane do roli Mary.
Vincent Price był brany pod uwagę do roli Pottera.
Początkowo rolę George'a miał zagrać Cary Grant.
W. C. Fields był kandydatem do roli Wujka Billy'ego.
Kiedy Mary i George idą ulicą po tańcach, ona pyta się "Więc, dlaczego tego nie powiesz?". W następnej scenie George odpowiada "Nie wiem, może to powiem", ale jego usta nie poruszają się.
Na kapeluszu wiszący w domu George'a Bailey'a, w pierwszym ujęciu jest niewiele śniegu, potem go przybywa, a na końcu śnieg znika.
W pewnym momencie George nazywa Violet, w którą wciela się Gloria Grahame - Glorią.
Śnieg na taksówce Erniego na przemian znika i pojawia się kiedy samochód podjeżdża przed zniszczony dom George'a.
Podczas gdy George (James Stewart) wskakuje do rzeki, aby uratować Clarence'a (Henry Travers), ten nie przestaje wzywać pomocy, choć jego usta wcale się nie poruszają.
Gdy Bert strzela do George'a, litery "s", "v" i "i" w neonowym napisie "Pottersville" przestają świecić.
W 1919 roku młody George Bailey pracuje w aptece pana Gowera. Znajduje się w niej jednak termometr Coca-Coli, który nie był produkowany przed 1938 rokiem.
Clarence przedstawia się George'owi jako "AS2", czyli "anioł drugiej kategorii" (ang. Angel Second Class). Ten skrót nie ma jednak sensu, gdyż w jego rozwinięciu nie występuje ani "C2" (Class 2), ani nawet liczba 2.
Cygaro pana Gowera znika, gdy mężczyzna wysyła młodego George'a, by dostarczył przesyłkę.
Tuż przed tym, jak George rozmawia z Harrym przez telefon, starszy z braci zdejmuje wieniec ze swojego ramienia i kładzie go na stole. W następnym ujęciu wieniec pojawia się jednak z powrotem na ramieniu George'a.
Gdy George rozmawia w swoim biurze z Violet, jego fajka znika w kolejnych ujęciach.
Gdy Clarence i George zostają wyrzuceni z baru Nicka i leżą na ziemi, zamieniają się miejscami pomiędzy ujęciami.
Po tym, jak George wychodzi z domu swojego wujka, wuj kładzie głowę na ramieniu swojego bratanka. Na początku ręce George'a są skrzyżowane prawa na lewej, ale w następnym ujęciu lewa ręka leży nad prawą.
Kiedy Clarence i George suszą się w chatce nieopodal mostu, widać pocztówkę, która wisi na ścianie obok termometru. W kolejnych ujęciach naprzemiennie pojawia się i znika.
Gdy na szkolnym balu wszyscy skaczą do basenu, jedna osoba wskakuje do niego dwa razy.
Gdy George rozmawia z Bertem i Erniem przy taksówce tego drugiego, a potem wszyscy trzej przyglądają się idącej ulicą Violet, ta sama kobieta w tle przechodzi przez jezdnię 5 razy w ciągu 30 sekund.
Gdy George, Ernie i Bert patrzą na idącą chodnikiem Violet, Bert obserwuje ją przez okno swojej taksówki. Przestaje jednak obserwować kobietę i oddala się od okna. Mimo to w następnym ujęciu ponownie spogląda przez okno.
Gdy George i Mary przygotowują się do podwiezienia rodziny pana Martiniego do jej nowego domu w Bailey Park, Mary trzyma kozę za rogi. W następnym ujęciu jej ręka znajduje się jednak daleko od zwierzęcia.
Gdy George idzie ulicą (wkrótce dołącza do niego Violet), mężczyzna palący fajkę, który porusza się w przeciwnym kierunku, w następnym ujęciu zostaje zastąpiony przez kobietę.
Gdy Clarence znika, po tym jak zostaje powalony na ziemię przez Berta, można ujrzeć cień Erniego potrząsającego palcem. Jednak gdy kamera pokazuje taksówkarza, trzyma on obie ręce na drzewie i dopiero chwilę później zaczyna trząść palcem.
Gdy George wraca do domu i spotyka w nim leżącą Mary, kładzie swoją prawą dłoń na jej prawej dłoni i całuje ją. Jednakże w następnym ujęciu George głaszcze swoją prawą dłonią żonę po głowie.
Kiedy George odwiedza swojego ojca i znajduje go, kłócącego się w swoim biurze z Potterem. Peter Bailey stoi wówczas po przeciwnej stronie biurka w odniesieniu do swojego rozmówcy. Mimo to w następnym ujęciu stoi po tej samej stronie.
Kiedy Mary puszcza na gramofonie utwór "Buffalo Gaps", używa 10-calowej płyty z żółtymi elementami. Jednakże, w następnej scenie w gramofonie kręci się płyta z czerwonymi elementami. Ponadto, po kłótni z Georgem Mary łamie 12-calową płytę.
Gdy w Wigilię Bożego Narodzenia George przytula Tommy'ego, jest gładko ogolony. Gdy chwilę później wchodzi po schodach, by zajrzeć do ZuZu, ma zarost na twarzy.
Gdy George pokazuje klientom ich nowe domy w Bailey Park, w oddali widać kalifornijskie wzgórza. Akcja filmu rozgrywa się w stanie Nowy Jork, gdzie są tylko znacznie mniejsze wzniesienia.
W 1919 roku George czyta magazyn "National Geographic". Żaden z jego egzemplarzy nie wspomina jednak o Fidżi i kokosach w tym samym artykule.
Tuż po tym, jak Mary rzuca kamieniem w okno opuszczonego domu, skała znika na ułamek sekundy, po czym pojawia się tuż przed trafieniem w szybę.
Gdy Mary pochyla się nad Georgem w aptece, by szepnąć mu do głuchego ucha, pomiędzy ich głowami pojawia się nagle kawałek taśmy filmowej.
Peruka George'a (James Stewart) spada, gdy wraz z Mary wpadają do basenu podczas szkolnego balu.
Kiedy George stoi na moście, śnieg i lód na jego lewym ramieniu układają się w taki sam wzór, jak wówczas kiedy był w biurze Pottera, mimo że po drodze mężczyzna odwiedził bar.
Kiedy w alternatywnej wizji świata stworzonej przez Clarence'a Mary zamyka bibliotekę, ma na prawym ramieniu wieniec, który znika w następnym ujęciu.
Kiedy w alternatywnej wizji świata stworzonej przez Clarence'a George znajduje grób Harry'ego, data śmierci chłopaka (1919) jest dobrze widoczna. W następnej scenie jest jednak zasłonięta śniegiem.
Mary rzuca kamieniem w kierunku starego hotelu, trafia w okno i tłucze je. Jednakże chwilę wcześniej, gdy kamieniem rzucał George, tego okna tam nie było.
Zdjęcia do filmu kręcono w La Cañada Flintridge, Beverly Hills, Los Angeles i Culver City (Kalifornia, USA).
Początkowo film miał się kończyć "Odą do radości" Ludwiga van Beethovena, a nie "Auld Lang Syne", pieśni tradycyjnie śpiewanej w wigilię Nowego Roku .
W scenie, w której podchmielony wujek Billy opuszcza dom George'a, słychać hałas, zupełnie jakby przewrócił się o kosze na śmieci stojące na zewnątrz. W rzeczywistości, członek ekipy upuścił coś w momencie, gdy wujek Billy zniknął z ekranu. Capra zadecydował, że ta scena znajdzie się w ostatecznej wersji filmu, a niezdarnego inspicjenta wynagrodził premią w wysokości dziesięciu dolarów (za "ulepszenie dźwięku").
Kruk o imieniu Jimmy pojawiał się we wszystkich filmach Franka Capry.
Scena na moście w której Clarence ratuje George była filmowana przy temperaturze 90 stopni Fahrenheita (ok. 32 stopni Celsjusza). To dlatego James Stewart tak bardzo się spocił.
Miasto Bedford Falls było wzorowane na Seneca Falls, niewielkim miasteczku znajdującym się pomiędzy Rochester i Syracuse. Miasto z którego pochodzi Elmira istnieje naprawdę i jest położone w stanie Nowy Jork, niedaleko Seneca Falls.
Do sceny, w której grana przez Donnę Reed wybija kamieniem okno w starym hotelu reżyser zatrudnił strzelca wyborowego. Okazało się jednak, że pomoc specjalisty nie jest potrzebna, bo ku zdziwieniu wszystkich aktorka stłukła szybę bez żadnego problemu. W liceum trenowała baseball i dlatego umiała mocno rzucać.
Bedford Falls zostało zbudowane w dwa miesiące. Jest jednym z największych planów filmowych, które kiedykolwiek zbudowano dla potrzeb amerykańskiego filmu. Obejmowało ono cztery akry rancza RKO Pictures. Zawierało 75 sklepów i budynków, główną ulicę (długą na 275 metrów), dzielnicę fabryczną, duże osiedle willowe i slumsy.